İnsan Çeşit Çeşit Dert Katar Katar

İNSAN ÇEŞİT ÇEŞİT DERT KATAR KATAR

İnsan çeşit çeşit dert katar katar
Rezil rüsva olup batanı gördüm
Kiminin koynunda namertler yatar
Bir lokmaya kendin satanlar gördüm

Kiminin narı gül olmuş hasreti
Kiminin kalbinde kaynar nefreti
Kimini hınç garez gıybet kahretti
İnancını esir etmiş şehveti
Zalimin zulmünü yutanlar gördüm

Sevgi hükmederse yoktan var eder
Haset insan bol dünyayı dar eder
Şerefsiz yerine erdem ar eder
Zulmünün kölesi sultanlar gördüm
Aşk ayağa düşer düşkünler türer
Bir örümcek gibi ağını örer
Berduşun sevdası üçbeş gün sürer
Namerdin elinde yitenler gördüm

Ne budu otağı ne de bir hanı
Onun varı yoğu bir kuru canı
Hayali hülyası pişmanlık sonu
Ezile büzüle gidenler gördüm

Kimi himmetini başına kakar
Yârine el olmuş ıraktan bakar
Kimin(in) kan emeği varsıla akar
Dinin imanından çıkanlar gördüm

Kimi vatan der de satar milleti
Toplumcudur güya ego illeti
Tiridi çıkarda biter mühleti
Sofunun kolunda şeytanlar gördüm

Namerdin elinde zay olur bilgi
Her isi lekeyi silmiyor silgi
Ne güzeller gördüm her yanı sevgi
Sevgisinden vurup yıkanlar gördüm

Himmet edip başa kakmak olur mu
Yârine el olup bakmak olur mu
Gönül köşkün yıkıp yakmak olur mu
Sabiye sübyana çatanlar gördüm

İnsan dediğin şey bir dipsiz kuyu
Babayiğit dersin hissiz dört duyu
Ne de çirkin dersin bir pınar suyu
Ne güzeller gördüm şaşırttı huyu
Dili diken olup batanlar gördüm

Dağların gölgesi yavuz gölgesi
Yiğidi saklamaz gavuz gölgesi
Sığınana batar andız gölgesi
Yozlara yurt olur ceviz gölgesi
Zulmün kapısında yatanlar gördüm

Yiğitlik sürüde yürümek midir?
Nefsinin kölesi çürümek midir?
Özünü yitirip sürümek midir?
Saray avazıyla ürümek midir?
Kavgası sevdası bitenler gördüm

Yüzünde gül açar bir nurmuş gibi
Dağın yamacına gün vurmuş gibi
Evin kapısına yar durmuş gibi
Terinde sevdası tütenler gördüm

Yüreğim güzelde gözüm noksanda
Badem çiçek açmış gibi nisanda
Umut zalime direnen insanda
Fermanları yırtıp atanlar gördüm

Mahmut Nazik 13 09 2011 Mersin

Gavuz= gavız: İçi boş fındık, fıstık vb yemiş, içi boşalmış
Gavuz: Cahil, kof adam; iriyarı ama tembel, işe yaramaz. (Gavuz gapıcak gibi dangıl dungul ettiğine ne bakıyorsun, ne ilimden bi haber, ne de bilimden; gavuzun teki.) (Bozyazı- dereköy ağzı)
Gavuz: Kısır, çelimsiz (genelde karşıyı küçük düşürmek, alaya almak için kullanılır) (‘Erkeğim diye dolanıp durma gavuzun tekisin.’ Deyince; guruna yediremediği için adamı vurdu.)