İnsan Bu Unutur... Şiiri - Mehmet Arslan 3

1
İnsan bu unutur.
Adına ister vefasızlık de,
İster hastalık, unutur.
Verdiği sözleri unutur.
Hissettiklerini unutur,
Çektiklerini unutur,
İşe yaramadığına,
yaradığına inanır, unutur,
Varlığının,
bir gün son bulacağını bilir, unutur,
Allahtan başka gerçek olmadığını bilir, unutur…

2
Evden çıkar unutur,
Elini cebine atar, unutur,
Eli cebindedir, ayağı yerindedir,
unutur,
Hatalarını unutur,
nerden gelip nereye gittiğini unutur,
sevginin bereketini unutur,
hırsla kalkar, zararla oturur, unutur,
Arzularının esiri olur, unutur,
Esaretten kurtulur, unutur…

3
Rabbim ne kadar mükemmel yaratmış,
Yaratıldığını unutur,
Eğer portatif olsaydı organları,
Evrende unutulmuş insan parçaları,
Yaratılıştaki mükemmeliyeti bilir, unutur,
Askere gider, unutur,
Hapse girer, unutur,
Gurbete düşer, unutur,
Unutmayı kafaya koymasın yeter ki…

4
İsyan eder, unutur,
İhanet eder, unutur,
Şarkılar, şiirler, türküler, hikâyeler,
Unutmuşluk ve unutulmuşluk üstüne,
Nice efsaneler uydurur,
inanır, unutur, yaşamak için,
Tencere gibidir,
kapağını unutur,
Kapalı kutu gibidir,
kapağını unutur,
Hepsi bulmak içindir,
Unutturanı unutur…

5
Bulmalar başlar,
Bulmalarla savaşlar,
Savaşlar bulunca başlar,
Niçin savaştığını unutur,
Bulmak için kaybettiğini,
unutur,
İnsan bu vefasızdır,
unutur,
Unutmayı da,
hep unutur,
Secdeye varır, yalvarır, yakarır,
Secdeden kalkana kadar, unutur…

6
Abdest alır, unutur,
Tövbe eder, unutur,
Borç alır, unutur,
Söz verir, unutur,
Söz alır, unutur,
Zora düşer, unutur,
zora düşürür, unutur,
Suçlanır, unutur,
Suçlar, unutur,
Alacağını unutmaz,
Karnı acıkır, Unutmaz…

7
Yaş gider, gençlik biter,
unutur,
Can kendisine emanettir,
unutur,
Gülümsemeyi, unutur,
Tevazuyu, unutur,
Basit bir taltif için yaptığı cambazlıkları,
Yaktığı canları, kazdığı mezarları,
unutur,
Gerçekleri dinlemeyi, unutur,
Söylemeyi unutur,
Bir varız, bir yokuz,
anlamayı unutur…

8
Böyle yaratmış yaratan,
Hatırlatır her durumda,
o, unutur,
Kuldur, unutur kulluğunu,
Kibirlenir, cevheri kendinden sanır,
unutur,
Okur, her şeyin Levh-i Mahfuzda yazılı olduğunu
Yiğidim der, göğsünü gerer, unutur,
Pişman olur arada tökezledikçe, tövbe eder,
Yalvardıklarını unutur…

9
Varlıkları zora sokar,
kurtardığında zordan,
yaşadığı tadı unutur.
Tedirgin olur, çaresiz kalır,
Geleceği kontrol edemeyeceğini unutur.
Nadim olur, vicdan yapar, unutur,
Bir musibetin,
bin nasihatten evla olduğunu,
unutur,
Rab yasaklamışken,
helal, haram biriktirir,
Hesap vereceğini unutur,
Kader yazar kendi kendine,
kaderi yaşar,
Asıl kaderi yaratanı unutur…

1978 – Samsun