İNSAN BİR MUAMMA
Şeklen insan, bu zamanın insanı
Ne söylüyor, anlaşılmaz lisanı
Kendi âlâ, sende arar noksanı
İnsanda üstünlük, takvâdır takvâ
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Buluş güzel, konu güzel ve şiir güzel..
İNSAN İSE:
Çok geniş bir ubudiyetle mükellef bir abd-i küllî,
Ve Kâinat Sultanının İsm-i Âzamına mazhar ve bütün
esmâsına en câmi’ bir âyinesi, ve hitabât-ı Sübhâniyesine
ve konuşmalarına en anlayışlı bir muhatab-ı hassı,
Ve kâinatın zîhayatları içinde en ziyade ihtiyaçlısı,
Ve hadsiz fakrıyla ve acziyle beraber hadsiz maksatları
ve arzuları ve nihayetsiz düşmanları ve onu inciten zararlı
şeyleri bulunan bir biçare zîhayatı..
ŞEKLİNDE BİR TARİFİ VARDIR.
SOKRATIN VE EFLATNUN İÇİNDEN
ÇIKAMADIĞI İNSANIN TARİFİ BİZİM
ALİMLERİMİZCE gayet vazıh bir ifadeyle
anlatılmıştı.
TEBRİKLER SAYIN ÇELİK.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta