İNSAN BİR MUAMMA
Şeklen insan, bu zamanın insanı
Ne söylüyor, anlaşılmaz lisanı
Kendi âlâ, sende arar noksanı
İnsanda üstünlük, takvâdır takvâ
Sadece düşünür, doymaz nefsini
Alacak dünyayı, versen hepsini
Devamlı şikâyet, kesmez sesini
Şükürü bilmeyen, eder hep şekvâ
Beslesen et ile, burnunda tava
Her gün de önüne, koysan baklava
İsteyecek senden, illâ ki ayva
Nefsi usandırmış, helva ve selva
Bilmediği yoktur, olmuştur dânâ
Sormadan cevabı, veriyor sana
İnsanı bezdirir, getirtir gına
Allâme herkese, veriyor fetvâ
İnsanın önemli, izzeti nefsi
Herkese de teşmil, edilmez şahsî
Bazı insanlarsa, oluyor sinsi
İstihkârı görme, kimseye revâ
İnsanın hamuru, çamur ve turab
Kendini zehirler, nefistir akrep
Nefsinle baş başa, koyduğunda Rab
Amele dikkat et, olursun rüsvâ
Sâlih, muttâkinin, güleçtir yüzü
Îmânla doludur, yüreği, özü
Haramlara karşı, kör olur gözü
Helâl rızık olur, her derde devâ
Âbid değer vermez, mal ve makama
Sakın deme! Güvenirim zekâma
Nasihata, kulağını tıkama
Îmânı kurtarmak, en büyük dâvâ
Kayıt Tarihi : 30.7.2024 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İNSAN İSE:
Çok geniş bir ubudiyetle mükellef bir abd-i küllî,
Ve Kâinat Sultanının İsm-i Âzamına mazhar ve bütün
esmâsına en câmi’ bir âyinesi, ve hitabât-ı Sübhâniyesine
ve konuşmalarına en anlayışlı bir muhatab-ı hassı,
Ve kâinatın zîhayatları içinde en ziyade ihtiyaçlısı,
Ve hadsiz fakrıyla ve acziyle beraber hadsiz maksatları
ve arzuları ve nihayetsiz düşmanları ve onu inciten zararlı
şeyleri bulunan bir biçare zîhayatı..
ŞEKLİNDE BİR TARİFİ VARDIR.
SOKRATIN VE EFLATNUN İÇİNDEN
ÇIKAMADIĞI İNSANIN TARİFİ BİZİM
ALİMLERİMİZCE gayet vazıh bir ifadeyle
anlatılmıştı.
TEBRİKLER SAYIN ÇELİK.
TÜM YORUMLAR (1)