İnsan Bir Defa Ölür Şiiri - Mahmut Kasap ...

İnsan bir defa ölür, deler ardı
ardına,
Yaşamın kırılgan ipinde
yürüyüşünde.
Bir solukla başlar, bir solukla
son bulur,
Yaşamın hikayesi, zamana
karışır.

Doğduğumuz an itibarıyla
süre gelir sona,
Bir göz açıp kapayıncaya
kadar geçer zaman.
Bazıları umutla, bazıları
hüzünle dolu,
Hayatın yollarında kaybolur
insan yolcu.

Bir anlam arayışında koşar
dururuz hep,
Karanlıkta yanıp sönen bir
mum gibi seyrederiz gece.
Sevinçle çarpan kalbimiz, bir
gün sesisce durur,
Gözlerimiz kapandığında,
ölümün elinde yitiririz nur.

Gelir geçeriz dünyadan, iz
bırakır mı ardımızda
Belki anılarla, belki de
yaptıklarımzla.
Yol olur bedenimiz, toprağa
döner toz oluruz,
Ruhumuzla hayat bulan
bedenlerimiz onutulur gideriz.

İnsan bir defa ölür, geri dönüş
yoktur bu yolda,
Hayatın akışı içinde
kayboluruz bulutlarda.
Yaşarken anlam katarız,
sevgiye dokunuruz kalplere,
Bırakalım izlerimizi,
ölümsüzleştirelim hatıraları
sevdiklerimizle.

Ölüm gerçeğiyile yüzleşmek
zor olsa da,
Yaşamın değerini anlamak için
gereklidir bu telaş.
Geçmişteki hatalarımızı telafi
edelim,
Sevgiyle, umutla dolu bir
hayat yaşayalım.

İnsan bir defa ölür, farkında
olalım her an,
Değer verelim sevdiklerimize,
birbirmize, insan.
Yaşamın her anını dolu dolu
yaşayalım,
Ve hatırlansın adımız, sevgiyle
anılsın dilimizde söylenen bir
siir gibi.