Süründü yerde bir süre,
Yatay bir şekilde yere
Doğruldu, yöneldi şerre,
İnsan ayağa kalkınca!
Unuttu ilk halini,
Hal-i pürmelalini,
Kendi seçti yolunu,
İnsan ayağa kalkınca!
Unuttu daldı geçti,
Olmadı, bildi geçti,
Hayvana güldü geçti,
İnsan ayağa kalkınca!
Farka anlam veremedi,
Hoş bir ilgi kuramadı
Bu şerefi göremedi,
İnsan ayağa kalkınca!
Kalktı sevindi sadece
Yürüdü gitti öylece,
Sormadı hal yol nice?
İnsan ayağa kalkınca!
Kibirlendi epey bir,
Tavana vurdu kibir,
Oldu zalim müstekbir,
İnsan ayağa kalkınca!
Kimi rabbini bildi,
Doğru sıratı buldu,
Kimi öyle dört kaldı,
İnsan ayağa kalkınca!
Kayıt Tarihi : 14.4.2022 16:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Akkkuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/14/insan-ayaga-kalkinca.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!