İnsan Şiiri - Nursel Yeşilyurt

Cennet’ten düşünce etten kuvöze.
Bir sarmalda buluşur iki hücre.
Mutluluk yayılır her iki döşe.
Ayrılır mekânda en güzel köşe.
Günden güne mutluluklar katlanır.
Hele bir başlasın içten tekmeye.
Her iki can üçüncüyle mutlanır.
Bebek odasını güzelce döşe.
Umutla beklenir dokuz ay on gün.
Müjdeli haberle ederler düğün.
Nur topu misali güzel bir melek.
Haneye misafir gelir gülerek.
Kurbanlar kesilir doğuş kutlanır.
Evin neşesi de her gün katlanır.
Yürüsün konuşsun görelim diye.
Doyum olmaz hanedeki neşeye.
Canlar canımız tatlı meyvedir.
Hareketi kamerayla izlenir.
Anlık pozlar hafızaya işlenir.
Bambaşka dünyadır evlat sevgisi.
Eller ayaklar cennet kokusu.
Her anneye değerlidir yavrusu.
Filizlenir evladında tutkusu.
Girmez gözlerine gece uykusu.
Bir sevi ürünü insan kuzusu.
Anadili anasından öğrenir.
Dik duruşu babasından bilinir.
Mertlik ve dürüstlük vardır kanında.
Coşkun pınar olur çağlar zamanla.