İnsan! Şiiri - Tahsin Koç

İnsan yalnız doğar, toplu yaşar amma!
Hep böyle, toplu yaşayacağını sanma!

Aile on sekizinde, yalnız bırakır evladını
Evlat döner aramaz, Anne, Baba efradını

Ayrılığa hiç gerek yok, evdeki insanların
Aynı koltukta da olsa, ayrı yaşar insanları

Telefon, İnternet çıktı, ayarlık iyice arttı
İnsanları arayıp, alo nasılsın demek yetti

Asrımızda çok şiddetli, ihtiyaç var komşuya
Dikkatinizi çekmek istiyorum, hadisi kübraya

Onun için en kıymetli, yardımcısı “eşidir” insanın
Dünyada ki malını yiyecek, tek “dişi’dir” insanın

Tiran-11.12.2015