İnsan Şiiri - Sabri Ceyhan

Ne ümidi keser insan, ne de gülümsemesini,
Hep yeni bir dünya vardır gözlerinde.
Ne nefes almayı bırakır insan, ne de sıcak bir eli,
Hep yeniden doğmuş gibi sarılır yaşama…

Ne sefayı bırakır insan, ne de cefayı,
Hep bulur doldurur yüreğini.
Ne vefayı bilir insan, ne de vefasızlığı,
Hep kendini düşünür bencildir aslında…

Ne kolayı sever insan, ne de zoru,
Hep işine geleni alır torbasına.
Ne sıcaktan vazgeçer insan, ne de soğuktan,
Hep baharı yaşamak ister aslında…

Ne aşksız yaşar insan, ne de sevgisiz,
Hep hüzün takılır peşine oysa.
Ne sözü bilir insan, ne de lisanı,
Hep boş konuşur, kendini bilmez çok zaman…/Sabri CEYHAN