En büyük fırtına insanın gönlünde,
En yüce sevgi kalbindedir.
Gün gelir beyni harman yerine döner,
Seçilmez hiddet midir, keder midir?
Bazen örtü olur kederlerine,
Dumanı tütmeyen yangın yeri gibidir.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Nehir gibidir insan,
Sadece yüzeysel bilinir.
Derinliklerinde ne saklar,
Ne fırtınalar kopar söylemez.
Sadece sessizce akar, gider...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta