En büyük fırtına insanın gönlünde,
En yüce sevgi kalbindedir.
Gün gelir beyni harman yerine döner,
Seçilmez hiddet midir, keder midir?
Bazen örtü olur kederlerine,
Dumanı tütmeyen yangın yeri gibidir.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Nehir gibidir insan,
Sadece yüzeysel bilinir.
Derinliklerinde ne saklar,
Ne fırtınalar kopar söylemez.
Sadece sessizce akar, gider...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta