İnsan Şiiri - Şahbettin Uluat

İnsanlar vardır,
Geçmiş zamanların renklerini,
Kokularını taşırlar.
Katıldıkları meclise,
Farklı bir tatla ulaşırlar.

İnsanlar vardır,
Her mevsim bahar,
Ya da her mevsim kış.
Her mevsim güz,
Her mevsim yaz.

İnsanlar vardır,
Tepeden tırnağa sabır,
Tepeden tırnağa öfke.

Ya çok sıcak,
Ya çok soğuk.

İnsanlar vardır,
Güzel görünür çirkin,
Çirkin görünür güzel,
Deli bilinir akıllı,
Akıllı bilinir, deli.

Kaleler yıkan insanlar vardır.
Kaleler fetheden insanlar.

Elleri demir gibi olanlar,
Yumrukları pamuk gibi olanlar.

Postallı insanlar vardır,
Çıplak ayaklı insanlar.

Sözleri kurşun olanlar,
Sözleri ferman olanlar,
Sözleri derman olanlar.

İnsanlar vardır,
Savrulup ziyan edilen,
Ya da peşlerine düşülüp gidilen.

İnsanlar vardır gözleri deniz,
Gözleri orman,
Gözleri kibrit.

Üçten fazla sayamayan,
Saymaya doyamayan.

Paylaşan insanlar vardır,
Toplayan insanlar,

Kaynayan insanlar vardır,
Kaynatan insanlar,

Akmayan insanlar vardır,
Çağlayan insanlar,
Dağlayan insanlar.

İnsanlar vardır çiçek,
İnsanlar vardır diken.

İnsanlar vardır resim,
İnsanlar vardır isim.

İnsanlar vardır sinek,
İnsanlar vardır böcek,
İnsanlar vardır kelebek.

Hasılı,
İnsanlar vardır kaya,
İnsanlar vardır ot,

İnsanlar vardır,
Yapan,
Yaşatan,
Onaran,
İnsan.

24.05.2011 07.20