İnsan sahip olunca kamil bir imana,
Nedamet duyar geçmişte yaptıklarına,
İnsan gözyaşı dökmekten bir acayip olur,
Bir anda döner insanın hali pür yamana.
İnsan konuk ederse yüreğinde muhabbeti,
Melekler içirir doyunca rahmani şerbeti.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta