İnsan… insan öğle bir varlık ki ifadesi zor
Duygularıyla yaşar… her zaman gönlünce
Bazı günler mutlu, neşeli, huzurlu, bahtiyar
Bazen de kimsesiz, hüzünlü, çaresiz ihtiyar
Elbet her halin kendince bir nedeni var
Ama ölçü… hep kendi düşüncesinde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim