Düştüm , kalktım , çocuktum
Bu derdin beni boğduğunu söylemeyecektim .
En kuytu köşelerde saklanacaktım.
Bulmayacaktı beni kimse.
Yürüyecektim olmazlara inat
Delilik bu ya belki de delirecektim!
Kendi başıma kaldığımda anlatacaktım .
Rüzgarlara yahut bir çiçeğe fısıldayacaktım .
Olmaz ya belki de insana anlatacaktım .
Dökecektim ruhumun bütün kırılmışlıklarını
Anlatmaya üşengeçtim
Bütün olup biteni
Yaramı saklayacaktım deşmesinler diye
Çünkü bilirdim insana dert anlatılmaz
Nagihan Arslann
Kayıt Tarihi : 8.2.2025 15:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!