İnsan Şiiri - Hülya Sevinç

Dünya ona dar geldi Marsa bile ulaştı
Her iş için bir alet, bir makine yarattı
Uçmayı istiyordu tek eksiği kanattı,
Kanatlanıp uçtu sanki kuş misali insan.

Yılmadı, yorulmadı her şeyi baştan yaptı
Karıncaya benzerdi, dağlara tünel kazdı
Denizlerde batmayan büyük gemiler yaptı,
Suyun altında yüzen, balık gibiydi insan.

Ata rağbet kalmadı araca motor taktı,
Güvercinler yerini internete bıraktı,
Traktörü bulunca öküzü hemen sattı,
Hayvanların yükünü azalttı birden insan.

Yeni değil hiçbir şey eskisinden pay alan
Tarih hep tekrar eder, bugün olur dün olan
Çıkarlar önce gelir, dünya hep yalan dolan
Her şey değişse bile insan hep aynı insan.