Kalbiyle ağlamalı insan,
Kalbiyle gülmeli.
İsyan ettiğinde yürekten kopmalı çığlıklar,
Huzura erdiğinde gönlünde çağlamalı ırmaklar .
Bir hüzünlü şarkı dinlediğinde
Yahut özlemli anılarına döndüğünde,
İçi titremeli.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta