İnsan Şiiri - Kul Münzevi

Hak’tan gelen bir emirle
Şu dünyaya konar insan
Ümit kesmez aşık olsa
Cehennemde donar insan

Nankör ise güller saçar
Sınavıdır bilmez kaçar
Türküleri okur geçer
Fatiha’da bunar insan

Güme gitti tam kırk sene
Günahları vurdu sele
Bunca rızık ikram sana
Ona neyi sunar insan

Zebani koldan taşıyor
Cehennemden yer seçiyor
Kapısında el açıyor
Çaresizdir dener insan

Hüsranın acı tablosu
Bedeni bir kül tablası
Şeytan cin ifrit iblisi
Allah dese yener insan

Sonu değil iç açıcı
Bu gençlik konup göçücü
Vallahi gelip geçici
Yüzde nurun söner insan

Git malını dök bir yere
Faiz yediysen bir kere
275 Bakara
Cin çarpmışa döner insan

Yol cehennem oyundadır
Dolandırmak huyundadır
Yoruldum der zebaninin
Sırtına da biner insan

Bazısı var zikir çeker
Fenafillah olur çıkar
Kibir varsa o makamı
Merdivenle iner insan

Kalp kırmayı ne çok sever
Bütün ömür bunu dener
Gönül almaz yıkıp sanar
Yaptığını hüner insan