Bana söylenecek söz bırakmadın
Yıktın bu dünyayı başa insafsız
Kemirdin hırs ile köz bırakmadın
Döndürdün kalbimi taşa insafsız
Öğünmek mi maksat neydi ki derdin
Garip güçsüz diye kurban mı gördün
Ne geldiyse dile çala tırpandın
Çevirdin gönlümü kuşa insafsız
Her ne verdin ise huzurun için
Benzemez bir şeye bu başka biçim
Aldın bir âh sor neden ve niçin
Ne söylersen söyle,boşa insafsız
Kaybeden aranır derler ya hani
İnanma bunlara dünya bir fani
Hoşgörü firarda öfkeler ani
Zül düştük çatık bir kaşa insafsız
Sineme yerleşen derdi bilirsin
Vefanın sırrını gözden alırsın
Her hatırlayışta mutlu olursun
Acıtarak sızan yaşa insafsız
YAKUTİ'yim ne sağ ne de ölüyüm
Farkeder mi artık say ki deliyim
Yazmıyor alnında nerden bileyim
Yaptın ocağına maşa insafsız
Hacer ALİOĞLU
GEBZE
02.03.2010
Kayıt Tarihi : 2.3.2010 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
melek ayaz
saygılar
Güzel bir şiir olmuş. Yüreğine sağlık... Tebrikler Hacer Hanım!
TÜM YORUMLAR (6)