İNSAF EYLE
Bugün sabah kalkarken yatağımdan,yanı başımdaki yastığa hüzünlü bir gülümseme ile baktım,
her zaman ki gibi bomboştu,sadece seninle geçirdiğimiz son gecedeki yüz ifaden vardı yastıkdaki kırışıklıkta.
bu sabah açmadım perdelerimi,açıpta nedense bakmak gelmedi içimden dışardaki karın lapa lapa yağmasına.
oysa o kadar çok severdimki kar yağışını penceremden izlemesini.sonra elimle ekmek kırıntılarını pencerenin önüne koyup,
üşümüş serçe kuşlarının tek tek gelipte sebeplenmesini.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta