Gitti...
gözlerinde dört yavrunun bakışları asılıydı
kirpiklerinde yaşlar donmuştu...
ağlayamamıştı bile doyasıya
son duasını yarım bırakmıştı
biri amin deseydi bari.....
Son sözleridi....
(Söyler mi duvarlara yansıyan gölgem
yavrularıma doyamadan göçüp gittiğimi
söyler mi...
O vefasız,nankör, çilesini çektiğim
yarim diye yatağıma aldığım düzenbaz
dar günümde nasıl ihanet ettiğini.
yada...
Kızımı koklayıp, ananın kokusu var sende
gel bir daha koklayayım der mi...
Ah bahtsız bahtım,sahipsiz tahtım
kim koklar şimdi kuzularımı ben gibi
kime ağlarlar,kim siler yaşlarını
dert oldu,sır oldu bitirdi beni
dört kuzumun hasreti...)
Ağıtlara karışırken son nefesi
Durmuştu parçalanan göğüs kafesi
İnmişti yaşam denen sahnenin son perdesi
Hasan Yıldız
Hasan YıldızKayıt Tarihi : 11.11.2007 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri 11-11-2007 saat 07.00 da hayata gözlerini yuman çok sevdiğim Semahat Bacıma(eşimin yengesi) armağan ediyorum.Allah Mekanını nur etsin inşallah,kabrin gül dolsun,hakım varsa helal olsun. Yar diye koynuna adığına da yazıklar olsun..........
TÜM YORUMLAR (3)