Nefes nefese kalışların gizinde
Sanki bilinmez bir yerlerde
Bilinmez renklerde savrulur beden.
İhtiras sarınca bedeni her yerinden
Yılan misali kıvrılır da tenler
Dil, sokulur mahremden gerçeğe
Ve ter bürür bedeni.
Kim kime ait ne önemi var
O anı durultmak
O anı dinginleştirmek
Ve o anı unutturmamak için
Sarıldı kollar birbirine
Ve dudaklar kime ait olduğunu unuttu.
Söz sustu,
Gülümseyişler inledi,
Gözyaşı kurudu
Ve yaşama çıktı davet.
18.6.2009
SERAP HOCA
Kayıt Tarihi : 26.7.2009 17:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
![Serap Demirtürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/26/inliyor-ruhsuz-beden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!