İnkıbaz Şiiri - Mücahit Gözütok

Ruhum, esaretiyle kıvranır depremlerin
Yüreğimi volkanlar istila etmiş bu gün
Savurmakta narını beynime, cehennemin
Fırtınalar, katlime zira ant içmiş bugün

Siyah gözlerindeki cellâtvari bakışla
Bulutlar mahzeninden beni dikizlemekte
Zebani narasını andıran bir çıkışla
Ateş mızraklarıyla, hep beni izlemekte

Sıkıştırdı yer ve gök, kapana döndü âlem
Katranlaşan ufuklar, ümitleri kararttı
İnkıbaz deryasına saplanıp kaldı çarem
Çırpındıkça çıkmaya, daha derine battı

Şaha kalkmış denizler dağlara meydan okur
Feryat sedalarıyla yutarak nehirleri
Tufan zincirini de ‘Yüce Tezgâhtar’ dokur
İstese, âb-ı hayat eder, tüm zehirleri

27.07.2002

İnkıbaz:sıkıntı, keder