Isınmak için şöminenin karşısına oturduğumuz.
Beyaz kumrular gibi birbirimize yaslandığımız.
Islak gözlerle yanan ateşe baktığımız.
Aşkımızı anlatan ateşin çıtırtılarını dinlediğimiz.
Saatlerce hiç konuşmadan hiç kıpırdamadan durduğumuz.
Sadece kalplerimizle ve gözlerimizle konuştuğumuz.
Geleceğimizin o pembe hayallerini kurduğumuz.
Dumanlı dağlar ardındaki umutlarımızı düşündüğümüz.
O günler, sen ne kadar inkar etsende.
En büyük hazinemizdi.
Kayıt Tarihi : 30.12.2005 19:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!