İnkâr Etmiyorum Şiiri - Leyla Bay

İnkar etmiyorum
ayaklarım yalın
Usul usul dolaşıyorum,
yüreğinin yorgun zemininde
Üzmek, ezmek değildi amacım...
Unutulduğum,
bir zamanlar avutulduğum yüreğinde
ismim dudaklarnda
İzim anılarında
Sesim kulaklarında
Sevdam aklında kaldı mı
Korkma sadece bir merak benimkisi...

İnkâr etmiyorum
Duygularına mütercim bir yağmur indi
Yürek şehrinin sokaklarına...
Bir yağmur yağdı o şehre
Bir imkansız sevdan ,bir de yağmurla ben
Demek geldim , demek dokundum ak düşmüş saçlarına
Sonunda yağdım şehrinin dar geçitlerine...
Bahardan kalma bir toprak kokusu geldi,
Ruhunun kıyısına...

İnkar etmiyorum
Ben geldim,yalın ayaklarımla geldim
Ayağıma batan paslı demirlere aldırış etmeden
Kurumuş güllerin dikenlerine bata bata geldim...
Yolların kırbaç vurduğu tabanlarıma rağmen geldim
İttifakla değil
Devrimlerle,yeni çağlar,
bilinmez çığirlarla geldim...
Neler oluyor şehrinde,
bu çığlıklar da neyin nesi
Mısraların neden bağırıyor
bu hangi şiirinin sesi
Dalga dalga kulaklarımda uğulduyor
Acı bir şiirin her hecesi...

İnkar etmiyorum
Yalın ayaklı bir kadın geldi ülkene
Kaybolmuş sınırlarını çizmeye
Yıkılmış duvarlarını inşa etmeye geldi
Cebinde yağmurdan arta kalan,
üç-beş sigarayla,
yürek heybesinde sakladığı çakmağla...
Avucunda kalan son bir kaç damla ölümsüzlük iksiriyle...
Kalk ve karşıla
Karşıla ve ağırla
Ağırla ve gülümse
Gülümse ve ölme...📌