Bilebilsen kimler muhtaç sevgine,
Korkarak yaklaşır biri birine
Acı kelimeler ağzında yine,
Bir de bana gelen ilk iniltiler...
Bir bilseydin kimler muhtaç sevgine,
Şuursuzca vurur hep sinesine,
Dedim layıksın sen en iyisine,
Geliyor çok derinden son iniltiler...
Kesin ölüm anı sanırsın yine,
Çöküp perdelenir sisler önüne,
Gelir bir başkası siner önüne,
Çığlığa dönünce son iniltiler...
Arif’im tersine dönerse yerler!
Onlar birbirine durup ne söyler,
Mevla’m neylerse güzel eyler,
Ne zaman bitecek bu iniltiler?
(14.05.2000-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 6.7.2008 15:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgi, hüzün ve iç çekiciliği anlatmak; iniltileri yaşamak için yazılmıştır... Burada tadılmayan şeyleri hiç yazmak istemem... Bazı şeyler tadılarak anlaşılır... Hüzünler, acılar hiç tadılmasın istiyorum; hüzündeki yüzler gülsün... İniltiler duyulmasın! .. Bu iniltileri, bu günler daha fazla duymaya başladık! .. Zalimler, ummadığı yerden belasını bulsun! ! ! İnletenler, İnler, inler! .. Gelir gider; zalimler... Kaçış yoktur artık; sine sine!
O günden beri bitmedi!
Biliyor musun?
Zalimler...
Sinlerinin başına durup ne dedi?
Şimdi sen beni duyuyor musun?
(29.07.2010 11:00-Adana)
Arif Tatar
Perdelenir sisler önüne
Gelir bir başkası yerine
Çığlığa dönen iniltiler
Birden tersine döner yerler
Onlar birbirine ne söyler
Mevlam neylerse güzel eyler
Bitmez içimden iniltiler
Kaleminize yüreğinize sağlık...Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (5)