İnsanlık sükûnetle, anlatamadı derdini,
Kan barut, gözyaşında, buldu kendini.
Menfaat dolu gönülden, merhamet geçemez,
Gözleri kan bürümüş, câni mazlum seçemez.
İnsâni duygular ölü, vicdan suskun, kalp kara,
Kanı donduran zulümler, bırakıldı açık ara.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla