İneğin Tezeğini Yedim Şiiri - İbrahim Şa ...

İNEĞİN TEZEĞİNİ YEDİM

.

Tencereler bakır iken, dibi kalaylı iken, tencereler odun ateşinde kaynar iken çocukların oyuncağı taş toprak idi, idi…Ödülü kavun idi,kelek idi

.

Marketlerin adı yok iken, yolu yok iken çocukların alış verişi baharda eriğin dalında yazda bostandaydı.

.

O zamanlar çocuk şimdiki çocukların öğrendiği gibi her şeyi bilgisayarı kurcalaya kurcalaya öğrenmezdi. Öğrenmesi aylar yıllar sürerdi. Tıpkı Velican’nın salatalığı öğrenmesi gibi.

.

Velican önce salatalığın tadını öğrendi. Her sabah evlerinin önündeki bahçeden bir tane salatalık kopartır kemire kemire bitirirdi.

.

Gündüz annesi ne iş yaparsa onu öğrenene kadar sorar da sorardı. Annesi salatalık fidelerinin diplerine inek tezi dökerken sordu ‘’ Ana bostan pis olmaz mı?’’ ‘’ Olmaz oğlum daha tatlı olur hem daha çabuk büyür daha çok olur.’’

.

Velican bahçeye uğradığında koparacağı bir tane salatalık yoktu. Yaşça kendisinden büyük komşusunun çocuğu ondan önce davranmış hepsini toplamıştı.

.

Velican yaprakların arasına gizlenmiş bir salatalık buldu başladı kemirmeye. Bu salatalık farklı idi. İçi daha sulu daha çekirdek dolu. Velican salatalığı kemirmiş sapı elinde kalmıştı. Annesi ilk defa ’’Oğlum, onu niye yedin?’’ ‘’ O tohumluktu, onu ekecektik salatalık olacaktı.’’

.

Annesi ahıra inek sağmaya gitti. Velican’ın kulağında annesinin sözü ‘’ Onu ekecektik salatalık olacaktı.’’ ’ Onu ekecektik salatalık olacaktı…’’

.

Velican salatalık mı ekmişti?

.

Velican koştu ahıra.

.

Velican bir avuç tezek aldı götürdü ağzına. Kustu kusacak. Annesi’’ Yine ne yaptın oğlum?’’ Tezek yedim.’’ Tezeği niye yedin?’’ ‘’ Salatalıklar tez versin deyi.’’

.

İbrahim ŞAHİN