bir evde
bir kadın
ışık der, daha çok ışık
güneş doğmalı karanlığa
ve
darağacından söküp alır,
ölümüne sürgün bir hayatı.
ardından aynı öfkeyle indirir,
üzerine gerilen perdeleri.
.... güneşi
.... denizi
ve toplayıp alır dağ yamacından
tüm çiçekleri...
tam derin bir nefesle çekerken içine / kendini
- orda dur! ...der
- yazgı -
kadın suya saklar düşlerini
-toplan deniz gidiyoruz, sorma nereye..!
ve yola koyulur ruhundaki darp izleri
güneşi batar meçhule
çekilir suyu denizlerinin
ve yürek ucuna güller ç/eker
- açtığında kan rengi
güneşin battığı yerde yeni bir ağıt yakılır
- geceye
...
ve aynı anda
başka bir evde
başka bir kadın
siyah perdeler çeker üzerine
ve gözlerine yobaz karanlığı
-sürme niyetine..!
(MaviMelek edb. dergisi- 2008)
Leman JulideKayıt Tarihi : 26.3.2009 19:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!