Ucu bucağı yok titrek ayaklarımdan altından kayıyor taşlar.
Başım divane, aldım da başımı kaçar olurum bu şehirden
Seyrine dalarım dağların, korkarım alır beni benden.
Ağlaşsın şimdi rüzgâr, güneş yaksa da kavursa da.
Seyrine kurban olduğum canı candan koparır bu manzaran.
Hangi dert tutunur bu keskin kayalık uçurumlarda.
Nefes mi almak istersin dur şimdi uçurum kenarlarında.
Dağ başı puslu, dumanlı renkler cümbüşü halaylı.
Elim değer dağ göğsüne oldum cüretkârdır ve kararlı.
Sinesinin üstünde var düğüm düm olmuş buz ve de kar.
Kirleten yine insan şehirde, köyde yaptığından ne farkı var.
Kenan Gezici 24/11/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 24.11.2025 07:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!