İzmir deyince incir geliyor aklıma fikrime
Öyle böyle değil, incir…
Nedeni niyesi kendime bile sırrı saklı ne bileyim niçindir nedendir
İzmir deyince üstü açık bir kamyon ve sağlamından poyrazlanmış rüzgar
Bağrı yakası hepten yırtılmış mintan gömleğinin mavi rengine tüm gelmiş geçmiş zamanları giyerek
Güvertesi gemisi olmayan fırtınalara tutunarak aşk nereeee ben oralara firari fora
İliklerine kadar yemekle bitmeyen doyumsuz iştahın kışkırtıp azdırdığı, izmir deyince
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta