İnciR ve ZeytiN Şiiri - Sinan Karakaş

İncir ve insan, zeytin ve insan
Yorulursun yararını saysan
Ve de içeriğini okusan
Bir kere değil bin kere bilsen
Bilsen de Hakka secdeler etsen
Huzuru Hakda rükua varsan
Ve o mukaddes Sinayı görsen
Tecelligahi ilahidir Sina
Yalvarmalısın yüce Rahmana
Nazar et bak demişti Sinaya
Kurbanım Sina'nın toprağına
Kurbanım Rabbimin nazarına
Emin kılınmış olan o belde
Şifadır kainatta her derde
Güzel kokusu yoktur güllerde
Canım sana feda emin belde
Kalplerin Allah dediği yerde
Akıl kalır mı söyleyin ser de
Lebbeyk lebbeyk sözleri dillerde
Belde hakine olaydım ben de
İncir,zeytin,Sina ve o belde
Halk oldu insan güzel kıvamda
En güzel kıvam güzel suret de
Yaratma gücü yalnız Allah da
Kafirsen diyemezsin gidemem
Diyemezsin ben onu bilemem
İman et işle salih ameli
İnanmaz salih amel etmezsem
Halik-i Zülcelali bilmezsem
Kendimden dahi bihaber isem
Gidilecek yer elbet cehennem
Esfele safilin de cehennem
Cennette görürsün Peygamberi
Mutluluktur Cennetin her yeri
Dönmek istemezsin asla geri