İncir dağı Şiiri - İlyas Kaplan

ah ile sancılı anneliği tecelli etsin meryemlerin
sürgün çölünde ,susuz ateşler içinde
zamanları serinlik ağırlasın
sarsılsın zemin ,uçuşsun kumlar
çöle yağmur çağırmak için
hevesin bin bir rengiyle çiçeklensin dal uçları
arzuların buluşma noktasına
sonraki buluşmalara gidelim

kuşluk vakti adını zikrederek tefekküre dalsın
sabahın bir saatinde tanrıya ulaşsın zeynebin duaları
göğse dökülsün gamlı suskunluklar
ahdine sadık kalsın yağmurca dokunuşlar
bir düş fısıldansın kalbimize
ıssız yerlerde açan zambaklar gibi
bizden ötelere ait bölgelere
rüyaların yapıldığı yörelere gidelim

her rengine ayrı desenler çizilsin zamanın
hüzün fırtınalarına uğrasın leylanın hayalleri
her akşam bambaşka sular aksın göklerden
masallara dönüşsün içimizde ki her ihtiras
ıslak kaldırımlarda açsın nergislerimiz
en masum gözyaşları dökülsün
oyuncağı kırık içimizdeki çocukların
şavka gelmiş kara sevdalara gidelim

haydi usulca gidelim
kırık duyguların arasından son bir çileye doğru
bir kez daha uyansın içimizde ki hacer çığlığı
huzuru yüklenmiş saklı ümitlerimiz
göklerden akıp gitsin en uzak diyarlara
geriye bir büyük boşluk bir düş kalsın bizden
elmas parçasına benzeyen yıldızlar gibi
incir dağından göçüp gidelim

redfer