Ey incir ağacı,
Elimiz kolumuz kırılsa da,
Değiliz biz bir köşeye atılmış kütük.
Hasret dal veriyor yine bak,
Çatal budak.
Ot bitmese de yanar yine,
Yanar yürek denilen bu kurak toprak.
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta