İnciler Şiiri - Şehmus Yaşar

Ruhlar elest bezminde, Allah’a söz vermişti.
Ya Rab Bir ve Tek’sin, Rabbimizsin demişti.
Kimisi inkâr etti verdiği kutlu sözü.
Kimi secde ederek, Hakka çevirdi yüzü.

Bu müminler içinde, nice Hak erler vardı.
Bir günahkâr görseler yürekleri yanardı.
İşte bunlardan biri, biri Mevlana idi.
Hakka başını koyup, döne döne eridi.

Yunus ince eleyip, sözü gediğe koydu.
Başta Elif diyerek, kâinatı okudu.
Söylediği hak sözler aştı, çağları aştı.
Karanlıklar içinden gelip bize ulaştı.

Tarihin sayfaları yavaş yavaş açıldı.
Bu sayfalar içinden, nice inci saçıldı.
İmamı Gazali’ler, Mevlana Bağdadi’ler,
Hepsi de bir ağızdan, 'Rabb’e yönel' dediler.

İmamı Gavs-ı Azam ilmine ilim kattı.
Masivadan sıyrılıp, nefsini Allah’a sattı.
Biz ise dünya dedik, nefsimize sarıldık.
Günahlar dehlizinde Hak yolundan ayrıldık.

İşte bu incilere verelim elimizi,
Ağlayıp yaş dökerek, edelim tövbemizi