İnci Dişli Saadet Şiiri - Veysel Şimşek

Göztepe hastane bize bir anı,
İki bin bir yılı sıcak yaz günü,
Meğer gizli gizli severmiş beni,
Kara gözlü sırma saçlı saadet.

Memleketi bolu Düzce ilçesi,
Melek yüzlü meleklerin elçisi,
Kaşla göz atardı yoktu ölçüsü,
Kaşı keman inci dişli saadet.

Memleketi belli köyünü bilmem,
Onsuz bu dünyada nezaket almam,
Gelsede ecelim ben onsuz ölmem,
Melek yüzlü kara kaşlı saadet.

O günden bugüne on yıl savuştu,
Hiç görmedim belkide çok değişti,
Bilinmezki zalim eline düştü,
Belkide yaz günü kışlı saadet.

Geç farkettim bana verdi umudu,
Ne arar ne sorar maksat bumudu,
Bize şahit kapıdaki çam idi,
Olsa dili kalem kaşlı saadet.

Hasta refakati hasta yakını,
Hayalimden atamam ki o günü,
Öğrenseydim bilse idim köyünü,
Hep gelirdim inci dişli saadet.

Kalbimin köşkünü temelden yaktı,
Savurdu külünü viran bıraktı,
Veysel der; saadet gibisi yoktu,
Yaktı beni karakaşlı saadet.