İncesu'da bir ada Şiiri - Mete Tuğluk

uzayan kara gölgelerdir masanın altına
ve anlam yüklüdür mırıltılar sürekli
çay kokusu akar damarlara
mandal lamba kusar yere ve şüpheli
dinler mi
yayılan müziği
halının kitaplığın ve koltukların dinlediği gibi

kamufleci resimler sırıtır
sırtlarını lekelerine dayayıp duvarların
kalorifer suskun perdeler üşümektedir
doyumlar doyumsuzluktur burada
ağlatılar güldürü
kimi gerçekle içiçe
kimi çingene eşinin ardında yitik
kuş sesleri yayılır odaya
insanlar ayaklanır
çoğalır

ve sokaktaki deli
içerdekilerden titrek bir camla ayrılır...