ince idrak
ironiler,sarkilar,deli sacmalar
arkamizdaki sadeceler ve sonen mum alevleri
biten ruyalar ve giden onlar
kalakaldik bu mabette ben ve o,
irade kul oldu medeniyet coplugunde
sisen zihinler doymadi merdiven aralarinda
izafi anlar,ve kulunc donemleri
ebedi dusunce zincileri
cikmak icin kuyu dibinden,
tekrar sarap ve uzun geceler
zaaflar kadar temiz kalbler,
donustu ona bedence kalb
duygu cikmazlarinda
niyahet duygu acikti
coban oldu akil mabedinde
nihayetinde tanisti akil benle
erdi tum hissi uzuvlar
idrak pinarlarinda
20/02/2011 22:02
Kayıt Tarihi : 21.2.2011 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!