İnce bir siluet hayat melon şapkalı kumsal

Benim ellerim en yükseğe çıkar
en en yüksekte ben alkışlarım

kutsalsa çalışmak üretmek
oturmaz ayağa kalkarız
ellerim kızarana kadar alkışlarım başarıyı
perde kapanırken
oyuncular gidene değin
ben alkışlarım sanata hakkını verene

en en en büyük şapkayı ben takarım melon
en kırmızıda ben dururum ta ki bıçak kemiğe dayananadek

yükseklerden atlar en cilalı en civcivli hayallerim
iner eteğine yamacından dağın aşağılardan böğürtlen çilek toplarım

çimerim göllerinde mavinin bağrına batırıp gövdemi
en en en çok şarkılara yenilirim
hiç sebepsiz görünse de ağlarım
benim ellerim en yükseğe çıkar boyumun yettiği kadar
başarıyı görmezden gelmez alkışlarım
boyumun ölçüsünü alana kadar

ben inanırım insanlara gülümserim
en en en sonuna sabrım tükenene kadar
ağzımı kilitler gönlüme kelepçeler takarım
ah ah ah şu benim kar görmemiş yazlarım
gün yüzü görmemiş kışlarım
şu benim helal ettiğim göz yaşlarım
en en en

en çok ağlamak arındırır beni dünyanın kirinden tozundan
yaşamak harammış otuzundan kırkından sonra
gereksizmiş
denizsiz marmarasız kolsuz kanatsız uçmak rüyaymış
çalkala ağzını şair şu mavi tuzlu suyla
bin teknene uzaklaş sahil çok kirli
en en en kirli

Yüksel Nimet Apel
17/Haziran/2016/Cuma/Bodrum

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.