Sana inat sennsiz bir sevgi doğdu
Geçenlerde kalbimde…
Adı kondu, ezanı okundu
Mutsuzluğa inat, ben geldim diyordu…
Ağlıyordu sanki gülmeye inat,
Bağırıyordu derin sessizliğe inat…
Ama gene de mutluydu,
Uçuyordu sanki
Yeryüzüne inat, kalbim iki kanat…
Büyüdü sevgimiz kocaman adam oldu,
Ölür, yaşamaz bu, diyenlere inat!
Hani senle benim aramda köprü kurulamazmış ya,
Beş şeritli otoban oldu, mühendislere inat!
Unutulur gider diyorlardı tarihçiler,
Bak hala dillerde;
İlber Ortaylı’ya inat, Hüseyin Çınar’a inat…
Kim ne derse desin, aşk-ı şeker yesin
Acıya inat, sancıya inat…
Bu şiiri okuyan beklemesin hemen sevsin,
Geçen zamana göz at, duran zamana inat!
_StzM_
06.07.2011/14:52
Kayıt Tarihi : 6.7.2011 14:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!