Hüsn’ü Muhabbet Şiiri - Suat Kırçiçek

Öperim ellerinden elleri tespihli babamın
Öpülmez mi; o ki ta kendisidir atamın…
Şöyle bir baktım giydiği cübbesine, sardığı sarığına
Nasıl da sarılmış İslam’ın bayrağına?
Hadi oğlum kalk sabah namazına demesi
Vallahi tatlı değildir bundan Cennet meyvesi…
Bazen kızıp bazen darılsa da
O muhterem her daim bende efendilerin efendisi…

Öperim ellerinden türbanlı annemin,
Öpülmez mi; o ki imanından tam emin…
Meleklerin secde ettiği yüce dosttan,
Anneme hep sonsuz mağfiret dilerim…
Dilerim, çünkü kıymet nedir bilirim,
Azizdir annem, bunu bilir bunu söylerim…

Öperim gözlerinden gönlü deniz kardeşlerimin
Öpülmez mi; onlar ki başıdır işlerimin.
İmanları aydınlatırken fezayı
Sücutları yaşatır şeytana cezayı…
Kardeştir, ciğerdir, candır
Ve çiçek gibi her daim açandır…

Ve son olarak öperim bakışlarından yârimin vesselam
Öpülmez mi o ki bir annedir, babadır, kardeştir her zaman…
StzM
09.04.12/23:25