İnat Şiiri - Murat Kürşat Ertekin

İnşası yarım bırakılmış bir gecekondunun atıllığında
Ve daha sonra yıkık, balyoz darbelerinin ağırlığında…
Sıcak bir yuvaya dönüşmenin nevmitliğinde buruk,
Belki biraz kalbinin imarsızlığıyla
Fakat daha çok kendi ruhsatsızlığımla,
müstehzi hasbihallerinin tavanlarında mihenkken
Şiddetle yağan yağmurlara inat, gururla gözyaşlarımı tutuyordum.

Bir eylül günü, ağacı terkeden yaprak misali umursamaz,
Bir an sonra pişman, ayaklar altında parçalanırcasına…
Değerini bilemediklerimin gelişlerine hasret,
Belki biraz cesaretsizlik fakat daha çok ahmaklıkla,
Söyleyemediğim sevgi sözcüklerinin dilinde mahpusken
Aslolan yaşamak diyenlere inat, yokluğunda ölüyorum.

Murat Kürşat ERTEKİN
15 Eylül 2010
05.20