Bazen duyar oluyorum kulağımda,bin bir cefayla saklanan sesini..sabah şafağının yumuşak soluğu gibi aydınlanır,bütün zifiri dehlizler(im) .. ölmüş güneşi arayan bir inanna tanrısallığında kalır, seninle birlikte yüreğime buyur edilmiş acılar.. sayısız bölünerek yer edinmişliğin ne güzel de anlatır,bir damla su gibi,durgun sularından boğuluşumu.. geceye susamış günün paçavralar içindeki o bitkin son saatleri de ii anlatır,seni taşıyan yerin sararıp solmuşluğunu.. buz tutmuş yüreğimi sıcaklayan kadınsı eşsizliğindir, gerçekle düşün bir el sıkışmışlığında hep yaşanmakta olan..//
Rüzgar GüvenKayıt Tarihi : 22.9.2013 18:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rüzgar Güven](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/22/inanna-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!