İnanmam artık!
Dağların
Duvarların
Ve öfkelerin yıkılışına
Yıktın işte
Körpe elleri
Ve cesaret aşılarken çocuğa
Silahsız bıraktın
Kolundan tutmakla...
İğrendim
Ellerinden
Dokunma bana
Dokunma yalnızlığıma
Dokunma arsızlığıma
Çaresiz bıraktın
Beni kayırmakla
Anlat şimdi derdini
Koca dağlara
Dokunma bana
Dokunma Yalnızlığıma
Dostunu iyi şeç! ! ! !
Kötüler yok sanki dünyada
İyilik yaptın
ne mutlu sana
Meydanı kötülere bırakmakla
Mutlu ol
Meydan senin
Kutla!
Kutla!
Yalnızlığınla
Senin bir yanın kadar
Şevkat görmemiş kötüler
Günlük seyahatlerinde
Yarenlik ediyorlar sana
Unutma! ! !
03 Nisan 2004
Kayıt Tarihi : 4.4.2004 00:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Zengin Etnika](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/04/inanmam-artik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!