İnanmak Kendi Kendini Tüketir

Yeniden başlayacağına inanırsın,
başladığın yerde yollar dizilir boğazına.
Tünelin ucunda bir ışık görürsün;
karanlıktan kurtulacağına inanırsın,
bir karanlık daha yutar seni inandığın yerden.
Kırılmış yerlerinden mucizevi bir şekilde yeşiller fışkırmaya başlar,
inanırsın daha iyi olacağına.
Yeniden hevesleri kalır kursağında,
heveslerinden kırılırsın.
Son ümitler, son hevesler tükenir.
İnanmak kendi kendini tüketir.
Selim Akgün