Gözlerini hapseden uykun olmayı çok isterdim. Sabah uyanıp aynaya bakana dek orada durabilmeyi.
Yüzündeki mahmur esmerliğin ifadesizliğiyle buluşmak isterdim. İnce parmaklarından yanaklarına süzülen damlalardan biri olabilmeyi.
Ciğerlerine dolan sabah kokusu olmak isterdim, bir nefes kadar olsun içinde kalabilmeyi.
Turuncu perdelerin ardında düşlerin olmak isterdim. Karanlığı her aralamak istediğinde, güneş misali...
Aklın olmak, aklında olmak, öylesine bir an gelip geçmek değil hayır takılıp kalmak isterdim geçerken öylesine...
Pencere önündeki kalbin içinde kalbim dursun isterdim. Zaman durana dek beklemek isterdim seni geleceğine inandığım bir saatte...
Duvarda asılı kurumuş bir gül olmak isterdim herhangi bir gün gözlerine takılan.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta