İnanmak İçimden Gelmiyor

Güzel bir aşk hikayesiydi yaşadığım,
Bitirmek içimden gelmiyor.
Uzun uzun çalıyor da telefonum,
Açmak içimden gelmiyor.

Evden çıkıp gidiyorum ama,
Dönmek içimden gelmiyor.
Gece sabaha ermek üzere,
Uyumak içimden gelmiyor.

Yıkılıyor da hayalimdeki evim,
Yeniden kurmak içimden gelmiyor.
Düğüm düğüm bağlanmış yollarım,
Çözmek içimden gelmiyor.

Ağarmış aynadaki saçlarım,
Bir türlü bakmak içimden gelmiyor.
Bir fıkra okuyorum,
Gülmek içimden gelmiyor.

Herkes bir şeyler anlatıyor,
Dinlemek içimden gelmiyor.
Bir şans daha istiyorsun ama,
Affetmek içimden gelmiyor.

Bir türkü tutturmuşum,
Sözleri aklıma gelmiyor.
Sonunda derin bir uykuya dalmışım,
Uyanmak içimden gelmiyor.

Ben böyle umursamaz insan değildim.
Her şeyi, herkesi çok severdim.
Sen beni yıktığından beri sevdiceğim,
İnanmak içimden gelmiyor...