İnanmak meltemi beklemektir vahada
Yürüyüşünü hayal edemediğin vuslatın
Koşuşunu bestelemektir satırlarında
Her sabahın yol verdiği bir öğlen vakti
Uçuşan sesleri aramaktır soluğunda
Kimsesiz kalmak kadar aciz
Herkesle yalnızlaşmak kadar adildir aslında
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta