İnanmak Şiiri - Umut Bülbül

Gönlümüzün saklambaçlarında sobelenirken
Düşünmüyorduk. O heyecanla koştuğumuz kuytularda
Aklımızı sisli dağlar arasında bırakmayı
Gökyüzü neden esikisine göre daha mavi ?
Bulutlar ise daha gri
Gözlerimiz yerine kalp ile görmenin sonucu mudur bu ?
Yoksa bir sarhoşluk hali mi ?
Masumiyetini yitirmiş gönüller için inanmak
Çürümüş çiçeklere su vermek gibiy miş
Yeşermeyeceğini bildiği halde ..
Oysa her yeni insan taze bir fidan değil midir ki ?
hep içi geçmiş ağçalarda gezinir beynimizi kemiren o kurtlar.
Ve herzaman önceki yağmurların kirlettiği pencereden bakılır.
Kırılır duygu dallarımız beyin fırtınalarımızda yeni sürgünlerimiz için..