İnanmak Şiiri - Halil Türkoğlu

Böyle bir acı
Bir daha yaşanmasın diye
Kapadım kitabı
Eşgali gözlerime
Yanması gelirse diye yüreğime
Bir tane kalbim var
Ama yok romanın adı!
Sevda masasında tokuşturunca yüreğimi
Kırılırsa diye, kırılırsa belkide
İçmediğim şişeyi masaya koymadım
O yüzden kesiklerden bir kırığım...
Damla damla akarım belki
Bir boşluktan diğer boşluklara
Kaybolur inandıklarım.
Ayık kafayla kafamın dibinde acısı
Yoruldum sarhoş olmaktan
Biraz daha geçirince zamanı
Bir şey olmaz dedim
Biraz daha yudumlamaktan
Yaprak sarardı, sararsın
Yeşilken dalından kopmak acısı
Bir bilek tarafından yaşansaydı
Kopabilir miydin kökünden?
Tutunduğum salıncak götürmedi göğe beni
Olsun
Sıkıca tutuyorum!
Düşmek daha acı!
Ceylan şahlanmadı da
Aslan kükremedi yürekten
Bütün bunları yaşadım oysa
Bilmek gelirmiş yaşamaktan sonra
Tesbihi sıraladıkça tesbih bitmezmiş
Söylediklerin kalırmış dudaklarında
Katran sadece çökmezmiş
Rengide değişirmiş
Görürsün yaprakta
Bir taşa, bir kayaya
Çarpıp kendine gelemezmişsin
Dagılsanda havaya
Kaybolup gidermiş inanmak!
İşte bu yüzden
İnanmadım sana.