İnanmak Şiiri - Coskun Doğan

uzunca bir sessizlik
tutun kelimeleri
urganlık adamlar gelsin
yüreklere ferman
sevgi darağacına çekilsin

kıyam beklenmekte
ölülerden farksız diriler
aç susuz kaldı
ölüler birbirini yediler

ne garip bir sesleniş bu
toprak toprakta kokuyor doğrusu
günah diz boyu
söyleyin bunu yıkar mı su?

caddeler yıkıma kurban
asalet çağ ötesinde
insan et kemik torbası
şeytan insanı kurtarmaya adanmış can

nerede kaldınız ey çağlar
takvimler sizden utanmakta
bir nesil yetiştirdiniz
ölüden farksızdır sağlar

gül sevgiliye intihar süsü
namlu doğrulmuş gerçeğe
bir horoz vakitsiz öter
inkılap dedikleri ömür törpüsü

şimdi ferman var bolu beyinden
köstebekler semaya yol bulsun
öbek öbek yarsın yıkılsın çatı
kurtuluş; Asım gibi neslin elinden

okuduğum kutlu haber
inananlar zafer sizindir